Ingravitto

que el maquillaje no apague tu risa, que el calendario no venga con prisas, que no te compren por menos de nada, que no te vendan amor sin espinas, que no te duerman con cuentos de hadas, que el fin del mundo te pille bailando, que todas la noches sean noches de bodas, que no se ponga la luna de miel...

08 septiembre 2006

26ª Edición de la Fira de Teatre al carrer (Tarrega)
ORPHEUS de PAN.OPTIKUM
No por ser la 1ª vez que esta compañía alemana presentaba su espectáculo en España la emoción de los que presenciabamos el acto inaugural era mayor. La emoción y la magia son un elemento más que recorre las calles de Tarrega cada año en estas fechas.
Mi particular emoción ha ido creciendo con el tiempo porque afortunadamente el "poder estar-ver-sentir-descubrir..." allí me va arrastrando cada año y la experiencia de un nuevo espectáculo es generosamente agradable para los sentidos. Ese estar en medio de todo y nada queda magnificado cuando la escenografía, montaje y mezcla de géneros envuelven tu ser y hoy la danza aerea que Pan.Optikum regalaban (bajo una luna medio escondida por la niebla) ha permitido que un Orfeo contemporaneo se llevara un poquito de todos. Me gusta la historia de Orfeo, me hubiera caido bien, http://club.telepolis.com/agaigcu/orfeo.htm Su castigo fue la curiosidad y eso le impidió amar otra vez, pecar por curioso no merece tal castigo, más bien me parece una virtud.

6 Comments:

Anonymous Anónimo said...

No te'n perds ni una ... Fins i tot baixant d'Andorra aprofites el viatge. Està molt bé!

Ja deus haver escrit aquest capitol amb l'ordinador nou ,no?

Cris

viernes, septiembre 08, 2006 12:59:00 p. m.  
Blogger Ros said...

Ja saps q Tàrrega no m'ho puc perdre, son molts anys ja...l'ordinador és una xulada,espero que no tregui fum,Ros

sábado, septiembre 09, 2006 7:17:00 a. m.  
Anonymous Anónimo said...

Ros!
ja he tornat a treballar aquesta setmana...neneta, quina mandra... he pensat més d'un dia en el capítol en que expliques la teva tornada a la feina :-). Ara em fan enveja -sana, eh!- aquells que com la cris encara han de fer les seves merescudes vacances! però vaja, a naltros, que nos quiten lo bailao, eh!.
En fi, que ja tinc ganes de veure't, potser per Santa Tecla o la Mercè a finals de mes, vale?
T'envio un petonàs des de Gràcia! Molts records per la family i el Dog.
AnnaE

sábado, septiembre 09, 2006 6:51:00 p. m.  
Blogger Ros said...

Encara recordo quan et vaig fer padrina del Dog i li vas portar la mona,encara que era l'altre Dog,qui sap on és ara??Tinc ganes de veure't!!Ros

domingo, septiembre 10, 2006 10:56:00 a. m.  
Anonymous Anónimo said...

para mi tambien la curiosidad es una virtud, muchas veces me despierta y me maneja, hace de mi lo q necesita para satisfacerse y yo en ocaciones conciente dejo que actue porq se q es pate de mi.
besito roug, juanma

lunes, septiembre 11, 2006 2:17:00 a. m.  
Blogger Ros said...

Sé q es una de tus virtudes, eso te hace especial. Ya estas preparando los programas de edición para enseñarme? besotes,ro

lunes, septiembre 11, 2006 1:44:00 p. m.  

Publicar un comentario

<< Home