Ingravitto

que el maquillaje no apague tu risa, que el calendario no venga con prisas, que no te compren por menos de nada, que no te vendan amor sin espinas, que no te duerman con cuentos de hadas, que el fin del mundo te pille bailando, que todas la noches sean noches de bodas, que no se ponga la luna de miel...

05 septiembre 2006

Mañana
Quien la sigue la consigue o Quien dijo miedo?
Sí, lo he conseguido, el lunes por la tarde sufrí pero lo he hecho, he subido desde Canillo hasta Incles en BTT, lo contaré todo para que no haya dudas:
Tiempo total: 1hora (no está mal, creo)
Paradas “técnicas”:
1 parada: llamada de teléfono + agua / 1 parada: agua.
Después de tanto prepararlo (me hacía tanta ilusión) ya está y hoy puedo andar como ayer o anteayer así que repetiré.
Tarde-Noche
“...te he dicho mil veces que no saques platos que no son de conjunto...” by Josep Terrón
Protagonistas de la “vesprada”: Marta Tort, Albert-Nil, Josep Terrón
Después de todo un día de trabajo encerrados en la misma pecera retomamos los encuentros-cena-charla en casa de alguno de nosotros, cervezas o copa de vino en mano con una única consigna: no rajar más de lo que toca. La pareja Terrón-Tort (comparten piso pero no son pareja) nos invitaron a cenar (si alguien busca habitación tienen una en alquiler pero los candidatos deben superar una dura entrevista con Josep). La cena fue a base de tortilla de espinacas, “pa amb tomaquet”, pimientos y carne a la plancha, el postre iba a cargo de Albert-Nil pero su afición por el squash+piscina le deja un poco despistado, así que de postre nos tomamos una risas, aunque Josep hizo una declaración sorprendente “yo me lo como todo aunque no me guste”. Ya en el sofá la conversación degeneró un poco y Marta empezaba a tener los ojos rojos. La una empezó a ser un poco tarde y cerramos la “paradeta”.

7 Comments:

Anonymous Anónimo said...

Nena no t'enfadis eh! estic escribint des del teu nou ordinador.Com que m'has dit que havies fet un nou capítol i el meu portàtil no va ... dons no m'he pogut resistir a estrenar-lo!(no em renyis)
Va molt bé i es xulíssim.
Bueno parlem demà.
Un petonet.

Cris

martes, septiembre 05, 2006 10:53:00 p. m.  
Anonymous Anónimo said...

Nena, nena nena!!! No em diguis Albert-Nil.
Sóc el Nil a seques, o pot ser t'agradaria a tu que et digues...., bé deixem-ho aquí. Tinguem la festa en pau. Però, t'ha quedat clar?

miércoles, septiembre 06, 2006 10:10:00 a. m.  
Blogger Ros said...

Ei xati. Avui vens de subidón,eh! Sort que els dilluns no vals res i les "nenes" de l'ofi et podem fotre tota la canya que volem, prepara't Nil, ets nostre.Ros

miércoles, septiembre 06, 2006 10:14:00 a. m.  
Blogger Keixalada said...

Bueno pel que puc llegir a les teves paraules no és que et vagi emocionar molt el menú, cap alogi, res de res... La propera a casa teva i així podrem rajar nosaltres de la vesprada i del menú. Perquè no és fàcil, la colla de frikies que som, que si un és un tiquismiquis amb el menjar, que no li agrada res, i les altres amb els règims i dietes.... no és fàcil escollir el menjar!

I aixó de "no rajar más de lo que toca" deu ser una ironia, no? jejeje ;)

miércoles, septiembre 06, 2006 10:18:00 a. m.  
Blogger Keixalada said...

Este comentario ha sido eliminado por un administrador del blog.

miércoles, septiembre 06, 2006 10:22:00 a. m.  
Blogger Ros said...

Llufeta, el sopar estava boníssim!ja vas veure que no va quedar res,som uns morts de gana i mai queda ni una gota de ví al vas. Haurem de montar un "celler vesprer".La propera a Ransol? Petons

miércoles, septiembre 06, 2006 10:22:00 a. m.  
Anonymous Anónimo said...

Ei reserveu-vos per fer un soparet d'aquets per la setmana que vé. Per fi faré vacances i pujaré algún dia per descansar i estar amb la Ros.

Jo de cuinar massa no en sé però puc comprar postres o vinet ,que sé que us agrada.

Cris (la germana de la Ros)

miércoles, septiembre 06, 2006 12:29:00 p. m.  

Publicar un comentario

<< Home