Ingravitto

que el maquillaje no apague tu risa, que el calendario no venga con prisas, que no te compren por menos de nada, que no te vendan amor sin espinas, que no te duerman con cuentos de hadas, que el fin del mundo te pille bailando, que todas la noches sean noches de bodas, que no se ponga la luna de miel...

02 junio 2007

de 30 a 31, quien da más?
Pensaba que los 30 iban acompañados de: "va a ser el mejor año" pero en realidad ha sido un año más, suma y sigue. Han habido cambios, más de los que imaginaba y ahora toca hacer balance? pues no, quizás el día que haya plantado un árbol (que no un pino!!), escrito un libro y tenido un hijo, podría, pero ahora siento que aún no me vale.
Durante los 30 han pasado cosas buenas, muy buenas, malas y también muy malas, supongo que de eso se trata, que la partida nunca está ganada y hay que ir pasando pantallas (ahora que he descubierto la play veo que me ha gustado el mundillo). Me acuerdo de la fiesta sorpresa del año pasado, estabais "casi" todos, y sé que no supe estar a la altura, los nervios me traicionan más de lo que me gustaría y entonces no sé como comportarme.
Este año, intenté hacer una simple cenita aunque por poco que sea siempre me lio y de nuevo pienso que se me escapó de las manos. Estaba como un flan, preparé toda la cena con Maite (gràcies de nou llufa, sóc una manona ho sé) y cuando llegó el momento estaba tan agotada de sartenes, hornos, cuchillos, gambas...que ya no sabía donde estaba, creo que cuando me disteis el regalo, lo digo? una televisión de plasma + unas converse + ropa.............(ufff aún no me lo creo, papa, mama, àvia + cunyadet preferit gràcies a vosaltres també encara que no hi ereu ), la entrada a Monegros (gràcies nen!!! pensavem que mai arribava i ja ha passat), una cosita para velas también....lloré porque soy una llorona pero también porque se confabularon los nervios, el cansancio, la alegría-tristeza, la soledad-el sentirme arropada, querida y el querer y amar a todos los que estabais ahí y no tengo fotos!!!!!!!!
Gracias: Cris, Dèbora&Pau, Mari&Joan, Mireia, Robert, Bruno&Carla, Maite
Seguimos, ese día me había enfadado con uno de mis mejores amigos, l'Albert-Nil (ja sé que no t'agrada que et digui així) y sentía una pena dentro. Con todo el cocktel de cosas que me pasaron por la cabeza decidí no castigar más a mis amigos y darme un descanso dejando las celebraciones de cumple para otros, los amigos no se merecen la tortura de mis nervios, yo que pensaba que era toda paz, que vaaaaaaaaaa. En realidad veo que no llevo bien eso de ser el centro de atención, no me gusta, parece mentira no? pues lo paso fatal.
Pero Albert no se quedó tranquilo y decidió montarme por su lado una fiesta en Andorra. Me llamó Mònica para pedirme que cuando saliera del trabajo me pasara por su casa para explicarme no se qué y eso hice, sólo entrar olía tan bien!!! pero Alex y Mònica son unos manitas en la cocina y pensé: buaaaa tengo la nevera que da pena, hay que ponerse las pilas. Me invitó a pasar al comedor y si, luces, camara, acción, me pongo a llorar de nuevo.
Gracias: Marc, Oscar, Anna(ets un Estel)&Josep, Anna Carrillo, Meri, Moni&Alex, Josep&Lili, Albert, Marta i l'Enric.




















Por todos esos momentos, mis llantos se convierten en risas, os miro y pienso
31 buaaaa!!!

8 Comments:

Blogger Cris Marti said...

Ros no t'has de posar tant nerviosa, pateixes massa perque tothom estigui a gust i llavors la que no esta a gust ets tu!
Jo tinc bon record del sopar a l'apartament de la Maite, t'ho vas currar molt , tot bonissim .M'hauras de passar algunes recpetes per quan tingui convidats a casa.

Un petonet.

martes, julio 10, 2007 7:18:00 p. m.  
Blogger Ros said...

Ja Cristi, però no sé.....va ser un dia d'aquests que vols fer un forat al terra i amagar-t'hi, tinc sort amb tú que sempre m'animes, saltirons peque, t'anyoro

miércoles, julio 11, 2007 8:54:00 p. m.  
Anonymous Anónimo said...

Neneta!!! el sopar a l`apartament de la Maite va estar més que bé, tot bonissim!! No has de patir tant per tothom i disfrutar tú del moment.
Un petonet
Dèbora

jueves, julio 12, 2007 10:46:00 a. m.  
Blogger Ros said...

aRA Si Ke m'has sorpres peKe...quan anirem a fer un tomb pel Pati? ara el teu mare ja no ha de controlar les obres eh, tenim una "peazoplaza".
Et truco eh
petons

viernes, julio 13, 2007 1:34:00 p. m.  
Anonymous Anónimo said...

hey, veig que t'has posat les piles amb això del blog.
Rouse, ja se que ens emprenyem molt sovint... però cal que t'ho digui un altra vegada? Em vaig perdre el sopar a la mansió Magrinyà. Ultmimament em maltractes, però de moment encara tinc paciència.
JA SAPS QUE ETS LA MILLOR. Què seria andorra sense vosaltres?

domingo, julio 15, 2007 11:27:00 p. m.  
Blogger Ros said...

La teva maltractadora està arribant a la fi de la seva etapa de bruixa canviant l'escombra per una tovallola de piscina i portar-te a les platges de Salou, què et sembla? no serà com l'ambient de Suècia que tant desitges però ja saps, els amics estem per la realitat encara que somiar és gratis, també podem marxar al Càrib. eh recorda que he de venir a fer alguna rentadora aquesta week per marxar de vakas. Petons

martes, julio 17, 2007 1:21:00 a. m.  
Anonymous Anónimo said...

Holix,

Ja veig que el blog hi ha mogollon de cosetes noves, jeje. doncs res que jo estic aki de relax, de vacancetes guais, jejeje. faig enveja????
Mta

miércoles, julio 18, 2007 3:55:00 p. m.  
Blogger Ros said...

nena!! m'alegro de saber de tu, ja m'explicaràs que tal la festa major! quan em donaràs l'espelma ;)? petons

jueves, julio 19, 2007 1:19:00 a. m.  

Publicar un comentario

<< Home