Ingravitto

que el maquillaje no apague tu risa, que el calendario no venga con prisas, que no te compren por menos de nada, que no te vendan amor sin espinas, que no te duerman con cuentos de hadas, que el fin del mundo te pille bailando, que todas la noches sean noches de bodas, que no se ponga la luna de miel...

08 febrero 2008

Este viernes por la tarde tenía una cita importante, acompañar a mi hermana con mi madre para dar mi opinión, hacer un veredicto y emitir la sentencia para que mi hermana acabara de decidir el vestido de novia para su boda, que sí, que Cris se casaaaaaaaaaahhhhhhhh!!! y bueno.......... ya tiene el vestido, la tarde fue productiva. El vestido es precioso y va a estar guapísima, me emocioné tanto al verla!!! (os iré informando de los avances).
Por la noche teníamos cena en Valls.....La casa de Rokis no es la firma de una diseñadora de Bread&Butter ni el nombre de una serie de la Sexta pero empieza a ser un punto de encuentro importante para la troupe vallense. Empezamos viendo alguna peli en Navidad, seguimos en fin de año (en su nevera aún hay cervezas esperando ser rescatadas), algún día entre semana también improvisamos unos “biquinis” para ponernos al día y este viernes celebramos el cumple de la más baby de las niñas, Rokis y el de la rizitos de oro más gamberra, la Torres.
Reconozco que me gusta comer aunque a veces hago el tonto y hablo más que como (pero eso es a parte) la cena prometía y realmente superó las expectativas no sólo por deliciosa sino también por cuidada: tarta-pizzeta de verduras al horno, gambas&navajas, ah y patatas Lays Gourmet, he descubierto que son las mejores con diferencia.
Nenes sento el moment narcolepsia, no existeix cap fàrmac pel meu cas (diuen que no és clínic és de delicte!!)

4 Comments:

Anonymous Anónimo said...

Em va anar molt bé que vinguessis perque em vas confirmar el que ja casi tenia decidit, em faltava la teva empenta. El primer no et va provocar res, li faltava alguna cosa, no? i tú no vas reaccionar cosa que em va donar pistes sobre el que pensaves .
Però quan em vaig emprovar el segon vas reaccionar! i ja no va caler mirar més.

Em sorpendre que coincidissim! Som molt diferents però hi ha coses que les veiem iguals.

Un petonet

martes, febrero 12, 2008 9:34:00 a. m.  
Blogger Ros said...

CRistiiiii!!!!!
és un vestit preciòs i al posar-te'l se t'il.lumina la cara, et vaig veure entrant per la iglèsia, somrient, radiant!! et vaig veure amb tota la gent que compartirem amb vosaltres aquest dia, et vaig veure guapíssima des del primer moment i encara que (com dius) som molt diferents.......hi ha tantes coses que ens apropen que les nostres diferències passen desapercebudes, petons

martes, febrero 12, 2008 2:35:00 p. m.  
Anonymous Anónimo said...

Cris,com que sé que entres molt per aki, només volia felicitar-te i desitjar-te molta sort en akest dia! jo al maig em sembla que vaig al mateix puesto per una altra boda, ja t'explicaré!

martes, febrero 12, 2008 9:17:00 p. m.  
Anonymous Anónimo said...

Moltes gràcies Marta! Ja m'informaràs que tal estava tot , seràs la meva espia.
La noia em va dir que quan vulgués la truqués i em diria el dia que tenen algún casament per així poder-hi anar "d'estranquis" i veure com funciona tot.

Bueno ja parlarem, petons!

Cris

jueves, febrero 14, 2008 11:03:00 a. m.  

Publicar un comentario

<< Home