Ingravitto

que el maquillaje no apague tu risa, que el calendario no venga con prisas, que no te compren por menos de nada, que no te vendan amor sin espinas, que no te duerman con cuentos de hadas, que el fin del mundo te pille bailando, que todas la noches sean noches de bodas, que no se ponga la luna de miel...

29 abril 2008

de noche
...a altas horas de la madrugada, cuando apenas hay luz, ruido, ni movimiento en la calle, cuando el reloj empieza a sonreir al revés porque te está quitando horas de sueño, llega el mejor momento para dar la jornada por finalizada.
A través de la ventana del estudio de mi padre, me concedo un segundo para hacer un barrido rápido, pero otra vez? me detengo en una de las ventanas del edificio de enfrente, me llama la atención esa luz que como cada día aún se mantiene encendida cuando yo apago la mía. Ese vecino desconocido que como cada día parece que no cede a la calma por la que muchos pagarían durante el día.
Hoy he descubierto que la rutina a la cual he entrado sin darme cuenta, no me molesta ni asusta, más bien me apetece darle cancha y reírme un poco con ella; es espavilada y avispada, me manda, me conduce y ordena mi desorden pero hay una cosa que no le permito: no dejo que me desgaste porque entonces su valor se vería reducido a la nada.
Los 5 magníficos escurridizos días laborales de la semana a veces se toman un descanso y permiten que sean los festivos los que despisten ese orden establecido por nosotros mismos.
Sinceramente?
.....este jueves me apetece!!!

4 Comments:

Anonymous Anónimo said...

Passa-ho molt be aquest dijous!!!!
LeMac

miércoles, abril 30, 2008 12:03:00 a. m.  
Blogger Ros said...

George!!!
Explica'm algun dia com et va la teva nova etapa per tarraco no? com ets així?
petons tauró!!

miércoles, abril 30, 2008 12:12:00 a. m.  
Anonymous Anónimo said...

Ruuuus!!! quina alegria, després de tant de temps i ens tornes a deleitar amb els teus capítols :-) ostres avui estava treballant en un projecte sobre blogs que tenim a la universitat i he pensat, vaig a veure el de la rus a veure si ha escrit alguna cosa, i uau, sorpresa!!, quants capítols nous...!!
En fi, que estic molt contenta. Bé, prepara't que d'aquí uns 20 dies ja torno. Tinc moltes ganes de veure't i que m'expliquis coses en persona. Que em transmetis l'energia que sempre tens i que, no se com, me l'encomanes!! Ets única.
Cuida't molt i seguim en contacte com fins ara, que tot i estar ben lluny, et sento molt a prop.
Un petonàs!!
AnnaE

miércoles, abril 30, 2008 11:36:00 p. m.  
Blogger Ros said...

Walashhhhhh!!!
20 dies i ja estàs aquí? encara recordo el dia que ens vam acomiadar a Salou abans de la teva aventura a Helsinki.
Nena!! aviat et tindrem aquí, comença a organitzar un sopar per fer roda de premsa eh?
mil petons
també tinc ganes de veure't
russ

jueves, mayo 01, 2008 9:26:00 a. m.  

Publicar un comentario

<< Home