Ingravitto

que el maquillaje no apague tu risa, que el calendario no venga con prisas, que no te compren por menos de nada, que no te vendan amor sin espinas, que no te duerman con cuentos de hadas, que el fin del mundo te pille bailando, que todas la noches sean noches de bodas, que no se ponga la luna de miel...

26 noviembre 2008

LA LLAMADA
La cuenta atrás para entrar en mi nuevo piso se ha convertido desde hace algunas semanas en una maratoniana dependencia del móbil. De todas las llamadas que recibo a diario, esperaba una muy importante, la que tenía que concretar y cerrar los últimos detalles con la persona que me alquila el piso.........era LA LLAMADA!!!
Durante esta espera he "sufrido" 3 intentos de fatídico desenlace o desaliento (evidentemente fallidos) por lo que he podido sacar 3 claras conclusiones:
1.-El móbil nunca es un amigo, te abandona cuando más lo necesitas.
Hace unos días mi móbil megafashiondelamuerte (gentileza de Orange al cambiar de compañía) decidió suicidarse ahogándose (no diré dónde, paso). Era totalmente consciente que nuestra relación no era buena, lo de la pantalla táctil no me gustó desde el primer día pero aguantaba las pijadas de ese aparatejo por necesidad.....y va y se muere en el momento en que más le necesito (mientras esperaba LA LLAMADA) maldito sea!! no le dí opción, lo sumergí en arroz como me dijeron en la tienda Orange de turno por si quería intentar recuperarlo pero de momento lo único que he recuperado ha sido un Nokia ya prestado en su momento. El pobre no aguanta más de media hora de conversación, está viejo pero ha cumplido su función, recibí LA LLAMADA, ayer domingo por la tarde, eureka!!!. Lo malo de todo esto es que he perdido el número de teléfono de mucha gente a la que no sé si podré volver a contactar.
2.-Los muebles de Ikea sólo se pueden montar una vez.
Subí con mi cuñado a Andorra, en plan mudanza, el objetivo? bajar un somier, un colchón y un Expedit Blanco (el típico mueble de Ikea que todos tenemos en casa) y en el momento de cargarlo se desploma, que hago? le meto una patada? El mueble ha llegado a su destino pero no se librará de mi, tengo cola blanca de contacto preparadita para que no se le mueva ni un pelo, lo tiene claro...
3.-El cuerpo responde siempre a nuestro estado de ánimo.
Me he pasado el fin de semana en la cama acompañada por un virus de estómago, qué alentador eh? pero sentí que me recuperaba de nuevo cuando recibí LA LLAMADA, entonces..........los virus existen? o nos creemos que existen virus para justificar nuestro malestar ante las cosas que nos pasan?
Sea lo que sea..........sigo dependiendo del móbil, tengo pendiente más de un viaje a Ikea y sé que los virus están ahí, noto su presencia........
Ah! por fin entro al piso ;)

8 Comments:

Anonymous Anónimo said...

Mai t'havia comentat com m'agrada el teu blog!!!!!
M'encanta, es genial!!!!!

lunes, diciembre 15, 2008 6:04:00 p. m.  
Blogger Ros said...

mil gràcies nen!!! m'has fet pujar els colors de bon matí ;)
petons de xocolata

martes, diciembre 16, 2008 8:37:00 a. m.  
Anonymous Anónimo said...

¿Ya no actualizas? Qué lástima... con lo bien que estaba este blog

lunes, enero 05, 2009 9:57:00 a. m.  
Blogger Ros said...

díme quien eres y quizás me entran ganas de nuevo de abrir mi ventana al mundo

lunes, enero 05, 2009 2:29:00 p. m.  
Anonymous Anónimo said...

Soy José Carlos de Málaga, no nos conocemos. Descrubrí tu blog por casualidad hace unos meses y me he ido pasando. Espero que si ya no tienes ganas de escribir sea por alguna buena razón.

Saludos

lunes, enero 05, 2009 4:59:00 p. m.  
Blogger Ros said...

gracias por seguirme malagueño... un saludo desde Cataluña ;)

miércoles, enero 07, 2009 2:00:00 p. m.  
Anonymous Anónimo said...

Rox, soc en Sergi del Bondia, acabo de veure el teu post del messenger ara, estava a Consell de Ministres i no t'he pogut atendre.
Sento molt la noticia que m'has donat, espero que estiguis be.

Si em necessites estic pel facebook o el messenger o fins i tot al meu mòvil andorrà.

Un petonarro i ànim.

miércoles, enero 07, 2009 5:53:00 p. m.  
Anonymous Anónimo said...

yo tambien solia seguir tu blog. no se k te ha pasado, pero todo tiene un principio y un final.animo!!!!

lunes, enero 19, 2009 10:10:00 a. m.  

Publicar un comentario

<< Home